1hr 25min | Farsi language, English subtitles
English below // Texte français en bas

—

Nederlands:
In haar tweede speelfilm Blackboards volgt de Iraanse cineaste Samira Makhmalbaf een groep werkloze onderwijzers die door de kale bergen van Koerdistan dwalen op zoek naar leerlingen.

Het contrast had niet groter kunnen zijn. De opgeruimde leraar in Gabbeh wiens schrijflessen geïllustreerd worden met zonnige plaatjes van wuivend koren, strakblauwe luchten en kabbelend water. En de ploeterende docenten in Blackboards die in het grauwe nevellandschap van de kale Koerdische bergen leerlingen hopen te vinden maar enkel stuiten op ongeïnteresseerde analfabeten.

Toch komen beide films uit dezelfde koker, die van de Makhmalbaf-dynastie. De Iraanse filmveteraan Mohsen Makhmalbaf, maker van Gabbeh, lanceerde zijn dochter Samira al in 1998 als regisseur van De appel. En ook in de opvolger Blackboards houdt vader een vinger in de pap; hij tekende voor scenario, productie en montage. Blackboards echoot zijn neo-realistische stijl, maar kent een duidelijk eigen kleur die moet worden toegeschreven aan zijn dochter.

De werkloze leraren in Blackboards zeulen op hun rug enorme schoolborden mee, bij wijze van reclame scanderen ze de tafel van twee. Een van de docenten, Reeboir, sluit zich aan bij een groepje jongetjes die als ‘muilezels’ smokkelwaar vervoeren naar Irak. Een ander, Saïd, verhuurt zich voor veertig walnoten als gids aan een groepje Irakese nomaden dat met een zieke oude man naar hun geboorteland terugwil.

Ondanks de stugge pogingen van de leraren om hun vak uit te oefenen, winnen de primaire levensbehoeften het van het onderwijs. Saïds schoolbord verandert in een brancard, dat van Reeboir wordt aan stukken gehakt om er een gebroken been mee te spalken. Bij luchtaanvallen worden de borden ingesmeerd met klei en als camouflerende schilden omhoog gehouden. Saïd geeft uiteindelijk zijn enige bezit zelfs weg als bruidsschat aan Halaleh, de dochter van de zieke oude man en de enige vrouw in de hele film.

Vastgeroest in zijn rol van onderwijzer probeert Saïd met zijn nieuwe echtgenote te communiceren door haar de zin ‘Ik hou van jou’ te leren lezen. De getraumatiseerde vrouw geeft echter geen sjoege. Als ze de grens bereiken, wordt het huwelijk dan ook ontbonden en de bruidsschat overgedragen aan de vrouw. Halaleh loopt Saïds leven uit met zijn impotente liefdesverklaring in krijt op haar rug.

(Bron: Filmkrant)

—

English:
Blackboards uses the unforgiving mountain landscape near the Iran-Iraq border as the backdrop for a faintly surreal human tragicomedy, at first baffling, then diverting, then deeply engaging. A group of men trudge wearily but uncomplainingly up the fierce slopes, each carrying a blackboard. They are itinerant teachers searching for a village with children to teach – a curious comic invention Makhmalbaf makes effortlessly persuasive. The men look like strange crows with their great black rectangles across their shoulders, and together make a spectacle which is like an art installation.

Soon, the picture singles out two of the men, who peel off from the main group and then part company themselves, in search of professional good fortune. One blocks the path of a group of boys who are making their laborious way along the path, bowed down by burdens of their own – they are mules carrying contraband for an unseen master. The second finds himself taken up by a nomadic group looking for the way to the border so that they can find their homeland; they too are dustily sweating under their burdens, and the teacher ingratiates himself with them by promising to show them the way, in return for a bag of walnuts, and also by allowing a sick old man to be carried on his board.

—

Français:
Enchaînant les images brutes, la réalisatrice Samira Makhmalbaf suit la trajectoire d’instituteurs réfugiés dans les montagnes à la suite de bombardements au Kurdistan. L’un rencontre une bande de jeunes dont la survie immédiate dépend de l’apprentissage scolaire ; l’autre suit une femme dont il tombe amoureux ; le dernier croise un groupe de vieillards rejoignant leur terre natale…