13 March 2024 | 18. 30
Introduction by Evi Cats, RITCS-alumna and Brussels-based filmmaker

201 minutes | OV-FR st EN (French language, English subtitles)
English below // Texte français en bas

—

Nederlands:
KORTFILM:
De avond begint met de kortfilm “In Attesa Di Una Tempesta Solare” (24 minuten) van RITCS-alumna Evi Cats. De film won de prijs voor Best Belgian Student Short op FilmFest Gent 2023.

Een verdwaalde vrouw wandelt door Brussel. Ze is op zoek naar een bekend gezicht maar treft enkel straten die niet meer bestaan en vreemden die ze nooit zal kennen. Als een mysterieuze man haar vertelt over een voorspelde zonnestorm neemt de dag plots een andere wending.

LANGSPEELFILM:
In het kader van de Bozar-tentoonstelling gewijd aan Chantal Akerman vertonen we de film Jeanne Dielman, 23 quai du commerce 1080 Bruxelles in cinema RITCS, die in 2022 door het British Film Institute en Sight and Sound werd uitgeroepen tot beste film aller tijden.

In Jeanne Dielman maken we als kijker drie dagen uit het leven van een Brusselse weduwe mee. In een sleur voert ze haar monotone huishoudelijke taken uit. Elke namiddag gaat ze naar bed met precies één klant, om zo haar tienerzoon te onderhouden. Toch geeft het schijnbaar alledaagse bestaan van een vrouw in deze prent aanleiding tot drama en zelfs spanning. 201 minuten lang zijn we op een gezapig tempo getuige van het innerlijke en uiterlijke leven van één vrouw. Jeanne Dielman is wellicht het bekendste voorbeeld van ‘slow cinema’ en werd destijds door academici, recensenten en feministen in de armen gesloten. Deels vanwege de radicale politieke overtuigingen en deels vanwege de techniek, die zeer invloedrijk is gebleken.

—

English:
SHORT FILM:
The evening starts with the short film “In Attesa Di Una Tempesta Solare” (24 minutes) by RITCS-alumna Evi Cats. The film won the prize for Best Belgian Student Short at FilmFest Gent 2023.

A lost woman wanders through Brussels. She looks for a familiar face, but only encounters streets that no longer exist and strangers she will never get to know. When a mysterious man tells her about a forecasted solar storm, the day takes a different turn.

MAIN FILM:
As part of the Bozar exhibition dedicated to Chantal Akerman, we are showing the film Jeanne Dielman, 23 quai du commerce 1080 Bruxelles in Cinema RITCS, which was awarded greatest film of all time by the British Film Institute in 2022.

Jeanne Dielman is the story of three days in the life of a Brussels widow as she goes about her monotonous household chores and has sex with precisely one client each afternoon, which is how she supports her teenage son. However, the quotidian lives that women lead become the stuff of drama and even suspense here. The film is a 201-minute leisurely dive into one woman’s inner and outer spaces. Probably the best known example of slow cinema, it was embraced by academics, critics and feminists when it was first released partly because of its radical politics and partly because of its technique, which has proved highly influential.

—

Français:
COURT-MÉTRAGE:
La soirée va commencer avec une court-metrage d’Evi Cats, ancienne élève du RITCS: “In Attesa Di Una Tempesta Solare” (24 minutes). Le film a remporté le prix du meilleur court métrage étudiant belge au FilmFest Gent 2023.

Une femme perdue se promène dans Bruxelles. Elle cherche un visage familier mais ne rencontre que des rues qui n’existent plus et des inconnus qu’elle ne connaîtra jamais. Lorsqu’un homme mystérieux lui parle d’une tempête solaire annoncée, la journée se met en place de manière inquiétante.

LONG-MÉTRAGE:
Dans le cadre de l’exposition de Bozar consacrée à Chantal Akerman, nous projetons le film Jeanne Dielman, 23 quai du commerce 1080 Bruxelles au cinema RITCS, qui a reçu le prix du meilleur film de tous les temps décerné par le British Film Institute en 2022.

Jeanne Dielman raconte trois jours de la vie d’une veuve bruxelloise qui s’acquitte de ses tâches ménagères monotones et a des relations sexuelles avec un seul client par après-midi, ce qui lui permet de subvenir aux besoins de son fils adolescent. Cependant, le quotidien des femmes devient ici matière à drame et même à suspense. Le film est une plongée de 201 minutes dans les mondes intérieurs et extérieurs d’une femme. Probablement l’exemple le plus connu de cinéma lent, il a été adopté par les universitaires, les critiques et les féministes lors de sa sortie, d’une part pour sa politique radicale et d’autre part pour sa technique, qui s’est révélée très influente.